Na cmentarzu przykościelnym znajdują się dwie dzwonnice:
Pierwsza wybudowana została w XVII wieku prawdopodobnie razem z kościołem. Znajduje się w północno - zachodnim narożu cmentarza kościelnego. Składa się z dwu kondygnacji. Zbudowana jest na rzucie kwadratu. Służyła jako magazyn dla starych, zabytkowych przedmiotów, a w 1998 roku zamieniono ją na kostnicę.
Druga dzwonnica - brama, została wybudowana w 1751 roku z fundacji Zofii z Krasińskich Tarłowej. Położona jest w północnej stronie cmentarza kościelnego na rzucie kwadratu z dwoma mniejszymi aneksami po bokach. Środkowa część składa się z trzech kondygnacji, z których ostatnia wraz ze szczytem schodkowym dobudowana została na początku XIX wieku. W drugiej kondygnacji, w części środkowej, otwory dzwonowe zostały zamknięte łukiem, natomiast w trzeciej znajdują się koliste otwory. Od frontu na dzwonnicy umieszczony jest zegar. Ponad otworem dzwonowym od frontu znajduje się kartusz z herbem Topór, natomiast po zachodniej stronie z herbem Ślepowron. Część boczna dzwonnicy od strony zachodniej służy obecnie jako kaplica dla zmarłych.
Podczas pierwszej wojny światowej wojsko zabrało 4 dzwony z dzwonnicy i 2 zegarowe.
Józef Grzegorczyk zapisał w 1926 roku w swoim testamencie 200 złotych, które po jego śmierci przekazała żona Marianna z Plewików na nowe dzwony w parafii Opole Lubelskie. M.in. dzięki tej sumie, zakupiono dwa dzwony dla parafii Opole, które konsekrował biskup Adolf Józef Bożeniec Jełowiecki 22 czerwca 1926 roku podczas wizyty kanonicznej. Dzwon większy ważył 657kg, a nadano mu imię "Stefan - Joanna". Drugi ważył 162kg, nadano mu imię "Stanisław Kostka i Jadwiga".
Podczas drugiej wojny światowej po raz kolejny zabrano z parafii dzwony. W 1947 roku na zebraniu Rady miasta Opole Lubelskie ustalono, że cała społeczność parafialna ufunduje nowe dzwony dla kościoła. Zbiórka pieniędzy na ten cel przeprowadzana była najpierw w sklepach i zakładach pracy, a następnie w każdym domu. Jeszcze w tym samym roku zakupiono 3 dzwony z odlewni L. Felczyńskiego w Przemyślu. 28 grudnia 1947 roku biskup Zdzisław Goliński dokonał ich konsekracji. Duży dzwon nazwano "Maria" i zamieszczono napis "Królowo Korony Polskiej módl się za nami". Został ufundowany przez parafian z wdzięczności za opiekę Bogarodzicy. Średni dzwon nazwano "Piotr" i umieszczono napis: "Zmiłuj się nad nami Boże według wielkiego miłosierdzia Twego". Mały dzwon, ufundowany z ofiar pracowników cukrowni opolskiej w czasie kampanii 1947 roku, nazwano "Antoni" i umieszczono napis: "Błogosław Boże Ojczyźnie naszej i naszej pracy". Wybrano także rodziców chrzestnych dla dzwonów z każdej miejscowości, z której byli ofiarodawcy.
|
|